Blij dat ik glij!

God dag! Hvordan står det til? Ik he så bra. Jeg er her på ferie. Jeg er redd jeg har fått en kjønnssykdom: jeg er stukket av en veps. Sludder!

Underbrukse, olivenolje, kelner, ål, en skjønnhetssalong! Ja, jeg bruker stoff. Kan d bestille time for meg hos en tannlege? Gebisset mitter brukket. Fare! Han går i bade bukser med hestehale. Han er meget kostbar. Jeg blir plaget av en kvinnelig politibetjent.

Kan du stusse barten? Jeg vil gjerne bli barbert med såpe og vann. Det var deilig...

Jeg gårnå!

Een dagje op het strand

Vrijdagochtend begon voor bijna iedereen met een frisse duik in ons privéfjord. Na een stevig Noors ontbijt was het tijd om te kijken wat er de afgelopen dag en nacht in onze visnetten was gekropen en gezwommen. Na een dagje op het strand zijn we veel ervaringen rijker!

Visles 1: locatie is zéér belangrijk! In net 1 zat slechts een sok. In net 2 zaten een paar zeesterren en -egels. Net 3 en 4 daarentegen waren tot de nok gevuld met de meest uiteenlopende zeedieren.

Tijd voor visles 2: hoe krijg ik vissen, egels en sterren uit een netje zonder dat er een krab aan mijn vinger blijft bungelen? Antwoord: héél voorzichtig! Toen alle dieren veilig en wel in verschillende waterbadjes waren aanbeland, was het tijd om te bekijken wat we nou precies gevangen hadden. Een zeester determineren is niet erg ingewikkeld, maar na iets beter in het water turen ontdekten we na een tijdje zelfs een paar schattige kwalletjes.

Visles 3: ook vis moet eten! Gelukkig voor alle gevangen beestjes attendeerde biologiedocent Brynjar Norgard ons op het feit dat zij zich vast beter op hun gemak zouden voelen na een lekker maaltje. En wie belandde daar in ons netje? Jawel, Toni!

Het was inmiddels eb dus tijd om te gaan strandjutten. Het strand was bezaaid met verschillende soorten zeewier, maar na wat beter speuren ontdekten we tussen de planten allerlei interessante bekende en onbekende dingen. Na een uurtje strandjutten was het tijd om de tweede vangst te inventariseren. Naast de in de ochtend gevangen krabben en vissen hadden we nu ook mosselen!

Visles 4: hoe kook ik de vangst van de dag? Geen idee! In de verschillende appartementen is op uiteenlopende manieren geëxperimenteerd met het bereiden van allerlei zeedieren. Het lijkt mij verstandig de culinaire details niet wereldkundig te maken, laten we het er maar op houden dat we allemaal zonder voedselvergiftiging aan de terugreis naar Tromsø konden beginnen...

Wandelen met Anna, Annelies, Merel & Suzanne

Als je uit je huisje kijkt en je ziet daar een berg, dan wil je daar natuurlijk het liefst op klimmen. Dus toen we de middag vrij hadden, zijn we (Anna, Annelies, Suzanne, George, Thomas en Merel) op pad gegaan. Zoals te verwachten was, waren de boys na vijf minuten al uit ons zicht verdwenen... Na tien minuten waren ook Anna en Merel verdwenen, want Suzanne en Annelies hadden wat moeite met het uitkiezen van de handigste route over de steile rotsen. Met het nodige roepen hebben we elkaar teruggevonden en zijn we met zijn vieren doorgelopen. We kwamen uit bij een mooie rots met prachtig uitzicht op de zonsondergang. We blijven natuurlijk meiden, dus daar hebben we de nodige tijd besteed aan het maken van foto's ;-). Afgeleid van onze shoot door een hoop geschreeuw zagen we Thomas en George ergens hoger op een berg staan. Dat zag er gaaf uit, dus daar moesten wij natuurlijk ook heen. Het uitzicht daar was echt prachtig, zoals te zien is op de foto's.

De terugweg ging iets minder soepel. Rotsen omhoog is toch net een stukje makkelijker dan omlaag. Het was weer zoeken naar de juiste route, want het was allemaal erg steil. Gelukkig zijn we daar met zijn vieren na een lichte discussie goed uitgekomen. Na wat stukken naar beneden te zijn gegleden over het natte mos op steile stukken en weg te zijn gezakt in een laag sneeuw, zijn we beneden aangekomen. Huppelend en zingend zijn we over de weg het laatste stukje naar de huisjes teruggelopen.

Afzien in Noorwegen

De besneeuwde bergtoppen van het ruige Noorse landschap weerspiegelen in het fjord. Een prachtig gezicht. We kijken in het water en zien meters diep een vis wegzwemmen. Van onze biologie-collega Brynjar Norgard hebben we uitklapbare fuikjes meegekregen, die we aan lange koorden in het water laten bungelen. Zo vangen we vissen die we morgen determineren en daarna opeten.

Het water is 4?C in het fjord van Hamn i Senja. Net zo warm als de buitentemperatuur. Kunnen mensen daarin ook zwemmen? En als je een duik durft te nemen, hoe lang kun je daar dan in zwemmen?

OK, als je er in springt moet je niet stil blijven liggen. Daar word je koud van en krijg je krampverschijnselen, hadden we de vorige dag al gehoord van Jo Arnesen onderzoeker van het Polair Instituut. Hij adviseert vanaf begin maart steeds een minuut langer in het koude water te vertoeven, zodat je na een paar maanden zeker een half uur zonder wetsuit in koud water kunt zwemmen. Als je in koud water springt, dan moet je even flink doorzwemmen. Dan produceer je net voldoende warmte.

Flink doorzwemmen dus bijvoorbeeld van de ene steiger naar de andere steiger die voor de eenvoudige appartementen liggen, waar wij gehuisvest zijn.

Ezra, Maarten en George zijn de eersten die een sprong wagen. Wij adviseren en moedigen aan. Snel verdwijnen de heren bibberend weer in hun schamele appartement.
Was de actie van deze heren een uitdaging? Zijn wij nu aan de beurt?
Twijfel.
Immers het water is koud! Hebben wij vrees?
Jaap vertrekt als eerste uit ons huisje: 'Ik ga even douchen', probeert hij in zwembroek getooid zijn aanstaande heldendaad te verdoezelen. Als Jaap een duik neemt, kan ik dan achterblijven? Is twijfelen toegestaan? Of maakt twijfel je gewoon inactief? Ik zeg nog tegen mijzelf: maar je hebt geen zwembroek meegenomen. Een ander stemmetje: So What!

Als ik buiten in mijn felgekleurde onderbroek de steiger opdraai, heeft Jaap zich net uit het water gehesen. Een druipende zwembroek van de glunderende Jaap is het resultaat. Een paar keer diep ademhalen waarna mijn tenen krommen over de steigerlat voor een betere afzet. Jaap heeft de handdoek op de andere steiger klaarliggen. Heel Nederland kan via de webcam getuige zijn van een verre noodsprong voorwaarts en tien borstcrawlslagen. Een ik tik de andere steiger aan. Ik hijs mijzelf snel uit het water, voordat het lichaam kan schrikken van de kou. Een overwinningskreet.

Daarna een lekkere warme douche gevolgd door een heerlijke vismaaltijd van Jaap, bereid op het houtvuur in onze hut ergens in het ruige Noorse landschap.

Harm

Het avontuur na Polaria

Dit schrijven wij vanuit ons hart en wij doen dit omdat wij u mee willen nemen op ons grote avontuur door het barmhartige landschap van Noorwegen (met alle gevolgen van dien). Aangezien er naar onze mening weinig uitdaging in Tromsø te vinden was, zochten wij het elders. De ultieme uidaging vonden wij op vaste land op de berg Snøskred. Deze berg had echter onder de bevolking de bijnaam ´er for høy for ord´.

Wij begonnen onze reis bij de skilift die naar boven leidde. Wij hebben de baan die deze skilift maakte eerst gevolgd totdat onze weg werd versperd door een lawine die eerder dit jaar grote sneeuwklonten hiernaartoe had meegebracht. Hier hebben wij ook een poosje op de zwoegende Merel en Suus gewacht om toch nog een beetje teamspirit te tonen. Vervolgens hebben wij een pad naar rechts gecreëerd waardoor we toch onze weg naar de top konden vervolgen. Na heel wat vallen en opstaan bereikten wij onze eerste echte uitdaging; bergtop nummer 1. Hier kwamen wij ook mensen met ski´s tegen. Wij maakten een babbeltje, zij maakten een paar groepsfoto's en dit leidde tot een aantal uitzonderlijk pikante kiekjes. Deze kwamen tot stand nadat David ons toeriep met: ‘hee lullos laten we potverdorie met de broek op de knieën op de foto'.

Na dit schouwspel besloten wij de warmte op te zoeken in een nabij gelegen huisje. George was inmiddels onderkoeld als gevolg van zijn uitermate slechte voorbereiding. Nadat we George weer flink hadden ingepakt met Ezra's, besloten wij de volgende top te gaan beklimmen. Dit was wederom een helse tocht, maar het geeft ontzettend veel voldoening en adrenaline wanneer je er dan toch staat. Na zo'n vier uur gestegen te hebben door de diepe sneeuw (2 meter), besloten wij om voor het leven van George te kiezen en aan de afdaling te beginnen. Na enkele honderden meters stijl naar beneden gleed Wolf uit en viel met zijn hoofd op een steen. Gevolg: een brakende Wolf op de grond. Ezra heeft hem verder naar beneden gedragen, met als gevolg een prachtige hernia waar hij nu mee rond loopt (nou ja, op bed ligt).

De laatste honderd meter hebben wij glijdend op onze bips af moeten leggen, dit is gelukkig zonder blessures verlopen. Die avond was iedereen behoorlijk afgedraaid en hebben we de middag herdacht onder het genot van een dikke stapel pannenkoeken made by de inmiddels bijgekomen Wolf en Ezra. Wij hebben dit Discovery waardige avontuur beleefd met: Suzanne, Merel, George, Thomas, Wolf, David & Ezra.

En toen was daar ineens de zon!

Tegen alle verwachtingen in waren er vanmorgen voorzichtige reepjes blauwe lucht te zien. Om 9.00 uur werden wij verwacht bij Polaria en tijdens het eerste praatje zagen wij buiten het zonnetje schijnen! Na twee prachtige panoramafilms hadden we tijd om door het informatiecentrum te struinen. Er zijn in Polaria veel verschillende aquariums met onder andere zeehonden, koningskrabben en erg vreemde vissen.

's Middags kon iedereen zijn eigen programma samenstellen. De meesten hebben de middag gevuld met een stevige wandeling in het eindelijk aanwezige zonnetje. Een groep leerlingen heeft de enorme bergen aan de overkant van het centrum beklommen. Hun verhaal inclusief fantastische foto's volgt morgen!

Morgenochtend vertrekken we naar Hamn i Senja waar we onder andere een Noorse school gaan bezoeken. We blijven tot en met zaterdag op het eiland en keren dan voor de laatste nacht terug naar Tromsø. Er schijnt op Senja een meter sneeuw te liggen. We gaan het zien...

Once upon a time in a Norwegian fjord…

Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt stond vanmorgen om 8.30 de bus naar de universiteit op ons te wachten. Wij werden ontvangen door twee medewerkers van de universiteit die ons de hele dag begeleid hebben. Zij hielden eerst een introductiepraatje waarin zij onder andere vertelden dat het op 8 mei Bevrijdingsdag is in Noorwegen. Waar wij in Nederland allemaal de vlag uithangen en een festival bezoeken, doen de Noren nauwelijks iets aan deze feestdag. (Het was ons in elk geval niet opgevallen!)

Na de introductie kwam Ole Nicolai Aarbakke (een PhD-student) vertellen over zijn onderzoek naar copepods. Een copepod is een micro-organisme dat onder andere in de fjorden in Noord-Noorwegen leeft. Hij vertelde zijn verhaal aan de hand van het ‘sprookje van Toni de Copepod'. Tijdens onderzoek had hij ontdekt dat een ander soort copepod (Toni dus) voorkomt in de fjorden in Noord-Noorwegen. Hij heeft onderzocht hoe Toni daar terechtgekomen is en hij vertelde ons over de reis die hij samen met Toni gemaakt heeft. Hoewel wij het best zielig vonden dat Toni hiervoor in een potje alcohol moest sterven (volgens Ole stierf hij dronken en blij) was het een erg boeiend verhaal.

Hierna werden wij naar een ander gebouw gebracht waar wij door de Nederlandse studente Noortje Dijkstra werden ontvangen. Zij gaf uitleg over haar onderzoek naar foraminiferen die wij daarna ook onder microscoop mochten bekijken.

Na de lunch was het tijd voor een college over de spijsvertering bij dieren die op de pool leven. Professor Monica Sundset vertelde over haar onderzoek naar de spijsvertering van walvissen en rendieren af en toe ondersteund door redelijk ranzige afbeeldingen van magen, darmen en de mogelijke inhoud. Na de lezing kregen we een rondleiding over het terrein. In het onderzoekscentrum zijn ook levende rendieren en zeehonden en ondanks het feit dat we met best een grote groep waren, mochten we deze toch van dichtbij bekijken. We waren allemaal erg onder de indruk van de 1 week oude rendiertjes en de schattige koppies van de zeehonden.

Tot slot was er een ontmoeting geregeld met Maaike Knol die al een aantal jaren in Tromsø studeert en werkt. Zij heeft in Nederland gestudeerd aan de universiteit van Wageningen waardoor er wat dieper ingegaan kon worden op de studiemogelijkheden na de middelbare school en de mogelijke uitwisseling met de universiteit van Tromsø.

Ons dagprogramma eindigde in het Planetarium waar we na twee mooie films over het Noorderlicht en ruimteonderzoek terug konden naar onze kindertijd in de ‘speeltuin'. Ik denk dat de foto's voor zich spreken!

's Avonds zijn in het hotel de meest fantastische maaltijden bereid (van pannenkoeken tot karbonaadjes) en was er tijd voor de nodige ontspanning. Morgen staat een bezoek aan het Polair onderzoeksinstituut op het programma!

Het duurt even...

..., maar dan heb je ook wat! Na een lange, lange reis met vooral veel wachten zijn we inmiddels veilig en wel aanbeland in Tromsø. Na een voorspoedige reis van Schiphol naar Oslo moesten we daar op het vliegveld de nacht doorbrengen. Dit betekende voor sommige mensen een nachtje niet slapen, maar de meeste vonden in de loop van de nacht een plekje op een bank of op de grond. De volgende morgen werden bij de Starbucks uitgebreid ervaringen (en foto's!) uitgewisseld. Want wat is er nou leuker dan foto's maken van slapende klasgenoten als je zelf de slaap niet kan vatten? Juist! Foto's van slapende leraren maken!

Om acht uur mochten we eindelijk inchecken voor onze vlucht naar Tromsø. Ook deze reis verliep voor ons voorspoedig. Onze bagage bleek echter niet met het vliegtuig te zijn meegekomen. Na een hoop moeite en wat hulp van de Noorse buschauffeur werd ons beloofd dat onze bagage in de loop van de middag alsnog zou arriveren. De uitermate vriendelijke buschauffeur bracht ons vervolgens naar de verschillende hotels (100 m van elkaar verwijderd) in Tromsø.

Het inchecken liep in het ABC hotel ook wat mindervlotjes, maar halverwege de middag had iedereen zich geïnstalleerd op zijn/haar kamer en vijf heren hebben zelfs een prachtig appartement toegewezen gekregen. Aangezien het met alleen een tasje handbagage lastig opfrissen is, ging iedereen vervolgens Tromsø verkennen. Jaap en Harm gingen terug naar het vliegveld om de koffers op te halen.

Aan het eind van de middag waren ook onze koffers op de plaats van bestemming aangekomen en kon eindelijk de reiskleding vervangen worden door een andere dikke trui en broek. Het is koud in Tromsø! Er ligt sneeuw, het miezert, maar het ziet er allemaal even fantastisch uit. Aan het begin van de avond zijn we met de hele groep bij een studentenrestaurant gaan eten. Op het menu stonden twee broodjes knakworst, zuurkool en aardappelpuree...

Inmiddels is iedereen weer brak en wel teruggekeerd naar de hotels. Ieder hotel heeft een woonkamer waar je kan bankhangen, spelletjes spelen en internetten. Aan het begin van de avond werd hier nog gretig gebruik van gemaakt, maar het is inmiddels (half elf) verdacht stil geworden...

Morgen staat de universiteit van Tromsø op het programma!